‘Volgens Google is zijn vrouw al overleden, zij trekt zich daar niets van aan.

Zij kreunt en plaatst haar handen op haar opgezette buik, haar ogen dicht geknepen alsof het licht van die ene peer aan het plafond van het kleinste kamertje haar teveel is.

Hij schuift zijn mobieltje terug in de zak van zijn wollen vest. Balend. Wanhopig. – Als zelfs het internet hem al niet meer kan helpen. Tja. Even denkt hij er aan een dokter te bellen. Ja, een dokter moet hij bellen. Nee, natuurlijk niet. Blijf scherp, blijf scherp Nico. Een dokter bellen zou betekenen dat alle

moeite voor niets is geweest. Hij schudt de gedachte vlug van zich af, klemt zijn neus dicht en tuurt tussen de benen van zijn vrouw door, teleurgesteld.

Wat had graag hij het vriendelijke gezicht van een stewardess van Tuvalu Airlines willen zien, een warm welkom verpakt in rode lipstick. Niets van dat….’